Dermatologische noodsituaties zijn ongebruikelijk, echter kunnen huidaandoeningen verwoestende complicaties en overlijden veroorzaken als ze niet op tijd worden herkend en behandeld.
Sommige huidaandoeningen moeten worden behandeld op een intensive care-afdeling. Hier zijn enkele van de meest ernstige huidaandoeningen en wat je erover moet weten.
1. Necrotiserende fasciitis
Necrotiserende fasciitis is een ernstige infectie van de huid, het weefsel onder de huid en de fascia (bindweefsel dat spieren en organen van elkaar scheidt), resulterend in weefselsterfte of necrose. De infectie is snel, snel verspreid en dodelijk als ze niet vroeg wordt ontdekt en behandeld. Als je niet op tijd met antibiotica en chirurgie wordt behandeld, zijn toxische shock en orgaanfalen gebruikelijk.
Necrotiserende fasciitis kan bij iedereen voorkomen. Eerder gezonde jongeren worden vaak getroffen.
De oorzaak kan een of meer bacteriën zijn die het lichaam binnenkomen via een uitwendige verwonding of een lekke inwendige orgaan. Groep A-streptokokkenbacteriën, de organismen die betrokken zijn bij “keelontsteking”, behoren tot de meest voorkomende oorzaken.
Vroege necrotiserende fasciitis wordt gemakkelijk gemist, omdat soortgelijke symptomen vaak voorkomen bij minder ernstige infecties. Het begingebied is pijnlijk, rood en gezwollen. Dit gaat over in een donker, blaren, viesruikend en zwart gebied, wat een teken is van weefselsterfte. Andere symptomen zijn koorts, hevige pijn, lage bloeddruk en shock.
De belangrijkste risicofactoren voor necrotiserende fasciitis zijn diabetes, perifere vasculaire aandoeningen, trauma, alcohol en intraveneus drugsgebruik en het gebruik van niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen.
Behandeling van necrotiserende fasciitis is onmiddellijke ziekenhuisopname, chirurgische verwijdering van al het dode weefsel en intraveneuze antibiotica. Patiënten hebben vaak intensieve zorg nodig. Beheer van shock en andere complicaties vermindert het risico op overlijden.
Het gebruik van een hyperbare kamer (om de zuurstofafgifte aan het weefsel te verhogen) en immuuntherapie kan ook nodig zijn.
Ongeveer een kwart van de mensen met de diagnose necrotiserende fasciitis zal sterven en in 70% van de gevallen treedt sepsis op.
2. Staphylococcal scalded skin syndroom (SSSS)
Het Staphylococcal scalded skin syndroom is een zeldzame belangrijke huidinfectie. Het treft meestal pasgeboren baby’s, jonge kinderen en volwassenen met een verminderd immuunsysteem of nierfalen. Dit syndroom wordt veroorzaakt door toxines geproduceerd door de bacterie Staphylococcus aureus, die vaak voorkomt bij keel-, oor- en ooginfecties.
Ongeveer 15-40% van de volwassenen dragen Staphylococcus aureus op het huidoppervlak en hebben geen problemen. Maar deze volwassenen kunnen de bacteriën onbedoeld introduceren in bijvoorbeeld kinderdagverblijven.
Omdat jonge kinderen een zwakke immuniteit hebben voor specifieke toxines, lopen ze een verhoogd risico op het staphylococcal scalded skin-syndroom.
Staphylococcal scalded skin-syndroom wordt gekenmerkt door een rode, blaarvormende uitslag die op brandwonden lijkt. Vroege symptomen zijn koorts, roodheid en gevoeligheid van de huid. Andere symptomen kunnen keelpijn of conjunctivitis zijn.
Binnen 24-48 uur vormen zich met vocht gevulde blaasjes over het hele lichaam. De blaren kunnen scheuren, waardoor gebieden overblijven die lijken op brandwonden. Grote delen van de huid vervellen en vallen weg met slechts een lichte aanraking.
Staphylococcal scalded skin-syndroom vereist ziekenhuisopname voor intraveneuze antibiotica en behandeling van de wonden. Gescheurde blaren vereisen wondverbanden en het huidoppervlak vereist intensieve zorg om verdere schade te voorkomen.
Andere behandelingen omvatten intraveneuze toediening van vloeistof en elektrolyten om shock en andere complicaties te voorkomen, paracetamol voor pijn en koorts en het vermijden van ernstige sepsis.
Sepsis is wanneer chemicaliën die in de bloedbaan vrijkomen om een infectie te bestrijden, ontstekingsreacties door het hele lichaam veroorzaken, wat levensbedreigend kan zijn.
Complicaties van Staphylococcal scalded skin-syndroom omvatten ernstige infectie, pneumonie, cellulitis (een bacteriële huidinfectie) en uitdroging. De meeste kinderen die behandeld worden, herstellen op de juiste manier en de genezing is binnen een week voltooid.
3. DRESS-syndroom
Staat voor “drug reaction with eosinophilia and systemic symptoms” (geneesmiddelreactie met eosinofilie en systemische symptomen) .
Het DRESS-syndroom is een ernstige reactie die de huid en inwendige organen aantast. De patiënt kan een uitgebreide huiduitslag, koorts, vergrote lymfeklieren hebben en schade aan de lever, nieren, longen, hart, bloedbestanddelen of pancreas oplopen.
Symptomen beginnen meestal twee tot acht weken nadat het verantwoordelijke medicijn is ingenomen.
Het sterftecijfer wordt geschat op 10 tot 20%, meestal als gevolg van leverfalen.
De meest voorkomende geneesmiddelen die verantwoordelijk zijn, zijn anticonvulsiva, antidepressiva, niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen, antibiotica en sulfamedicijnen (een type synthetisch antibioticum).
Er wordt gedacht dat de ernstige reactie optreedt als gevolg van een reeds bestaande genetische verandering in het immuunsysteem, een activerende ziekte (meestal een virale infectie) en een defecte afbraak van het geneesmiddel door het lichaam.
Vroegtijdige diagnose is essentieel. Het verantwoordelijke medicijn moet onmiddellijk worden gestopt en patiënten kunnen intensieve zorg of brandwondenbeheersing nodig hebben. Intensievere behandeling is nodig als er organen bij betrokken zijn.
4. Levensbedreigende geneesmiddelenreacties
Stevens-Johnson-syndroom (SJS) en toxische epidermale necrolyse (TEN) zijn varianten van een levensbedreigende reactie die de huid en de slijmvliezen (mond, ogen, geslachtsorganen, ademhalings- of maagdarmkanaal) aantast.
Dit zijn onvoorspelbare reacties die patiënten kritisch onwel maken, met een wijdverspreide dood van de buitenste huidlaag (epidermis), die loslaat. De uitslag begint over het algemeen op de romp en strekt zich uit naar de ledematen en het gezicht en er is intense huidpijn. Voordat de uitslag verschijnt, omvatten de symptomen koorts, keelpijn, loopneus, conjunctivitis en algemene pijntjes.
Het wordt bijna altijd veroorzaakt door medicijnen. De meest voorkomende medicatie die deze reactie veroorzaakt zijn anticonvulsiva, antibiotica, allopurinol (medicatie voor jicht), niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen en een HIV-medicijn. De reactie vindt meestal plaats in de eerste acht weken na inname van het medicijn.
Het is waarschijnlijker dat dit gebeurt als de patiënt kanker, HIV of specifieke genen heeft die een rol kunnen spelen.
Deze reactie kan fataal zijn doordat het uitdroging en ondervoeding, ernstige infectie, respiratoire insufficiëntie, gastro-intestinale complicaties en multi-orgaanfalen kan veroorzaken.
Het verantwoordelijke medicijn moet worden gestopt en de behandeling (in een brandwondeneenheid en intensive care) omvat wondverzorging, vloeistofbeheer, pijnbeheer en preventie van infectie.
Langdurige complicaties, waaronder littekens, ogen, mond, genitale aandoeningen, longaandoeningen en psychische aandoeningen, komen vaak voor.
Ongeveer een kwart van de mensen met deze reactie zal sterven.
We mogen echt zuinig zijn op dit orgaan dat zo kwetsbaar is. En hoe kan je dat nou beter doen dan door je levensstijl aan te passen door bijvoorbeeld genoeg water te drinken, zoveel mogelijk uit de zon te blijven, te sporten en je eetpatroon aan te passen. Sla dus zeker hieronder mijn 50 heerlijke “SchoonheidsRecepten” op zodat je ook met lekkere recepten je huid de beste verzorging en bescherming kan geven.
Geniet ervan!
Vitale groetjes,
Katja Callens
OrganicoLabs™
On a Mission For Nutrition
Deel desgewenst dit artikel
